ژینوس از ایران دعوت به رواندرمانی گروهی و نظردهی جمعی
سلام خانم ناوک مشکلی که من در موردش میخواستم ازتون مشاوره بگیرم راجع به رابطه ی جنسیم هست. من یه دخترم و تا حالا سکس کامل نداشتم، اما بیشتر اورال سکس داشتم… و با هر زور و ضربی بوده سعی کردم همیشه شریکم رو به مرحله ی ارضا شدن برسونم، من الان یه دختر 27 ساله هستم و تا حالا حداقل 3 تا دوست پسر در حد رابطه جنسی (اگه بشه اسمش رو گذاشت) داشتم… مشکلی که دارم اینه که از ساک زدن واقعا خسته میشم و هیچ تمایلی به این کار ندارم، نه اینکه بدم بیاد اما خسته کننده و گاهی زجر آوره برام… مخصوصا که گاهی ممکنه کیر دوس پسرم به دندونم برخورد کنه و از خودم بدم میاد که چرا تو فیلم ها همه با هر سایز دهنی می تونن اینقدر راحت ساک بزنن و من نه؟ اگه لذتی هم به طرفم میدم بیشتر به خاطر حسی هست که بهش میدم نه تکنیک و مهارت! خودم فکر میکنم دختر سردی نیستم… حتی تو روابطم همیشه بهم گفتن دختر هاتی هستی… اما نوبت من که میشه ساک بزنم، با خودم میگم وااای… باز شروع شد! و هرکاری میکنم صرفا به خاطر طرف مقابل هست ولی بعد یه مدت واقعا دیگه نمیتونم… خیلی خسته کننده است و اذیت میشم. یه وقتایی هم به دوست پسرم دقیقا میگم که انرژیم تموم میشه وسط کار… ولی اون مثلا میگه باشه باشه… یه ذره دیگه تحمل کن الان آبم میاد. نمیدونم چیکار کنم؟ پیشاپیش ممنون از راهنمایی تون، یا در وبلاگ یا همینجا
جواب زیبا ناوک: ژینوس! مهم ترین مشکل تو و بسیاری دیگر از مردم در نه گفتن صریح و بی پرواست چرا که راضی نگه داشتن و ترس از ناراحت شدن طرف مقابل و اطرافیان ما برایمان اصل است نه خودمان در حالی که تا یاد نگیریم که ابتدا به خودمان فکر کنیم و به رضایت و آرامش و لذت خودمان، نمی توانیم به دیگران هم لذت و شادی بدهیم. ما در جامعه ای بزرگ شده ایم که فداکاری و ایثار را از کوچکی در گوشهای ما خوانده اند امری که امروزه کاملا رد شده است و در یک جامعه باعدالت کسی را برتری بر دیگری نیست نه بچه به مادر نه شوهر به زن و نه هیچ کس دیگر و همه حق لذت بردن و نشاط داشتن در زندگی داریم.
فرهنگ زجرطلبی مرسوم در جوامع عقب مانده فداکاری، ایثار، سوختن و ساختن، تحمل و زجرکشیدن و قربان شدن برای دیگری را می آموزد و در این فرهنگ تو آنگاه شادی و خوشی میرسی که دیگر وجود نداری در دنیای واهی بهشت بعد از مرگ، بسی خیال باطل. دنیای متقیان و اخلاقیان هم به تو می آموزد که وظیفه و تعهد در راس اصول زندگی ات باشد نه عشق و احساساتت!
حال تو نیز عضوی از این جامعه بدبختی که وقتی زن و دوست خوبی هستی که تحمل و بردباری داشته باشی و احساسات و علائق ات را سرکوب کنی آنوقت هست که دختر خوبی میشی و قابل تحسین اطرافیانت!
ولی آیا لذت و شادی در زندگی ات با این روش زندگی ات خواهی داشت مطمئنا نه!
تنها توصیه من به تو اینست که این جملات من را سرلوحه زندگی ات سازی و حتی بزرگ روی دیوار خانه ات بنویسی که هر روز جلوی چشمانت باشد.
برو به جائی که قلبت می گوید و بکن کاری که به تو لذت و شادی می دهد!
و به این فکر نکن که دیگران در باره تو چه می اندیشند چرا که افکار و احساسات دیگران به خودشان تعلق دارد و تو هیچ وظیفه و مسئولیتی در تغییر آنها نداری! به مانند نوع لباسی که آنها می پوشند و نوع دکوراسیونی که برای خانه هایشان انتخاب می کنند.
پس تو اگر بتوانی در وهله اول به وجود خودت از لباس پوشیدن هایت گرفته تا دکوراسیون اتاقت، از چگونگی لذت بردن در غذا خوردنت گرفته تا در سکس کردنت و خلاصه تمامی ابعاد زندگی ات بپردازی و از عهده نشاط و شادی بخشیدن به این کوسموس یا کیهان به ظاهر کوچک وجودت برآئی کار بسیار بزرگی کردی.
ژینوس عزیز! نه گفتن را یاد بگیر! و بدان کسی که بتواند راحت نه بگوید می تواند راحت هم نه بشنود و این حق نه گفتن هر انسانی را به رسمیت می شناسد در این صورت است که احساسات اطرافیانش دیگر برایش تعیین کننده نمی شود.
حال این نه گفتن را امروز از تمامی زوایای زندگی ات شروع کن از چائی خوردن اجباری تا ….. ساک زدن تحمیلی! و…..
در ضمن خودت را هم با دیگران مقایسه نکن که چرا دیگران فلان کار را می توانند بکنند تو نه! و به خودت هم همیشه بگو این منم با همه توانائی ها و ناتوانی هایم! آنها هم آنگونه اند با همه توانائی ها و ناتوانی هایشان! و بپذیر خودت را همانگونه که هستی تا بعد بتوانی به مراحل دیگر قدم بگذاری!
هر کس هم ترا همانگونه که هستی دوست ندارد می تواند به سراغ دیگری برود و تو هم خیلی راحت و باآرامش به او بای بای بگو!

زیبا ناوک 24.4.2013