چه بسیارند افرادی که مکالمات تلفنی خود را با تعارفات بیهوده و جملات وقت گیر شروع کرده و نه تنها خود را سریع معرفی نمی کنند بلکه حتی منظوری که می توانند در چند جمله کوتاه به اتمام برسانند حتی بعد از دقایقی گفتگو و تکرار از آن عاجز می مانند. این نوع رفتارها از عدم توانائی در ارتباط صحیح با دیگران برمی خیزد.

نمونه ای برای مقایسه:

سلام عرض می کنم، حالتان خوبه! خسته نباشید! خانواده خوبند؟ ببخشید! بد موقع که مزاحم نشدم؟ سلامتید؟ حالتون که خوبه؟ من را نشناختید؟ یادتون نمیاد کی هستم؟ و ...

سلام فرشته نوری هستم که دیروز در کتابخانه دانشگاه با هم آشنا شدیم می تونم چند دقیقه وقت تان را بگیرم؟ و بعد از جواب مثبت طرح موضوع مشخص